زادآوری طبیعی گونه های درختی در ارتباط با ویژگی های روشنه ها در یک راشستان طبیعی (مطالعه موردی: بخش گرازبن جنگل خیرود)

بررسی و تشخیص فرایندهای طبیعی در اکوسیستم های جنگلی از قبیل توالی و وجود روشنه ها، امروزه در مدیریت جنگل جزء اهداف به روز شده است. به منظور بررسی زادآوری گونه های درختی در رابطه با اندازه و شکل روشنه ها و همچنین شیب و جهت آنها در روی زمین، تحقیقی در جوامع راشستان موجود در بخش گرازبُن از جنگل آموزشی و پژوهشی دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران انجام شد. با جنگل گردشی، سه قطعه نمونه 25 هکتاری مربعی شکل در داخل پارسل های 317، 318 و 319 انتخاب گردید و با گردش در داخل هر یک از قطعات 25 هکتاری، روشنه ها شناسایی شدند. سپس در داخل هر روشنه با روش آماربرداری صددرصد، نوع گونه های زادآوری شده یادداشت گردیدند. این بررسی نشان داد که گونه های راش، پلت، ممرز و ملج در همه روشنه ها حضور داشته، ولی از لحاظ آماری تفاوت معنی داری بین فراوانی نوع گونه ها با اندازه مساحت روشنه ها یافت نشد. بیشترین فراوانی گونه ها نیز در اشکال بیضوی روشنه ها مشاهده شدند. با بدست آوردن شیب و جهت هر یک از روشنه ها و تقسیم بندی شیب آنها به چهار طبقه شیب مختلف این نتیجه بدست آمد که در طبقه شیبی 11 تا 20 درصد، تعداد زادآوری راش و پلت نسبت به سایر طبقات بیشتر می باشد. همچنین در روشنه هایی با جهت جنوب غربی گونه های راش، پلت، ممرز و ملج نسبت به سایر جهات استقرار روشنه ها دارای فراوانی بیشتری بودند. با بررسی تعداد کل گونه های مستقر شده در داخل روشنه ها با توجه به شکل زمین، این نتیجه حاصل شد که گونه راش در روی دامنه استقرار بهتری نسبت به سایر گونه ها داشته و سپس پلت و ممرز بهترین استقرار را نشان دادند.